-
1 potrą|cić
pf — potrą|cać impf Ⅰ vt 1. (szturchnąć niechcący) to jostle [osobę]; (poruszyć niechcący) to knock [krzesło, stolik] 2. (jadąc uderzyć) to knock down, to run down- ciężarówka potrąciła rowerzystę a van knocked down a cyclist3. (odliczyć) to deduct- potrącą ci to z pensji it will be deducted from your salaryⅡ vi przen. (poruszyć pobieżnie) to touch- w dyskusji potrącono o sprawy drażliwe sensitive issues were touched upon in the discussionⅢ potrącić się — potrą|cać się (nawzajem) to jostle- przechodnie potrącają się na ulicy passers-by often jostle one another in the strretThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > potrą|cić
См. также в других словарях:
potrącić — dk VIa, potrącićcę, potrącićcisz, potrącićtrąć, potrącićcił, potrącićcony potrącać ndk I, potrącićam, potrącićasz, potrącićają, potrącićaj, potrącićał, potrącićany 1. «przechodząc obok, uderzyć z lekka kogoś lub coś, zwykle przez nieuwagę,… … Słownik języka polskiego